Przekroczenie 24-miesięcznego, maksymalnego okresu zatrudnienia wynikającego z ustawy antykryzysowej (obowiązywała od 22 sierpnia 2009 r. do 31 grudnia 2011 r.) było równoznaczne z zawarciem – w sposób dorozumiany – stałej umowy o pracę. 

Taki skutek następował w następnym dniu po upływie wspomnianego terminu, jeżeli oczywiście zatrudnienie było kontynuowane. 

Tak orzekł w dniu 23 września 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie siedmiu sędziów (przy jednym zdaniu odrębnym) w sprawie rozpoznawanej pod sygn. akt III PZP 2/14. 

Jakie znaczenie ma w/w orzeczenie Sądu?

Uchwała SN dotyczy wprawdzie przepisów, które obowiązywały kilka lat temu, lecz w praktyce ma znaczenie także dla obecnie zatrudnionych. Oznacza, że osoby, które przekroczyły 24-miesięczny limit pracy terminowej w okresie obowiązywania ustawy antykryzysowej (liczony najwcześniej od 22 sierpnia 2009 r.) i kontynuują pracę na podstawie umowy czasowej zawartej w wymienionym przedziale, są już zatrudnione na czas nieokreślony.